Hinekî Şîn Hinekî Jîn

Hinekî Şîn Hinekî Jîn

Gulberfîna dildarê rojê

Wexta hêvî di bin berfê de vedibe

Li ser çiyayê kezebperitî

Dûyek bilind dibe
Li qûntara çiyê de
Vediguhere lehiyê

Di dengê bilûra şivanekî de

Di newaya stranek a dilşewat de
Ji rengê şînê diçe şev

Wexta serê çiyê vediguhere soriyê

Hinekî jiyan tê çandin

 Tov dibe hêvî û dikeve axê
Tim jiyan diherike pêşerojê

Wek bayê her tim bi bêdengî

Wek mînaka trênekî

Hêviya dibe ji dûriyan re 

BİRAZ MAVİ BiRAZ YAŞAM

Güneşe aşık kardelen
Kar altında umut açarken 
Bağrı yanık dağbaşından
Tüter bir duman
Dağ eteğinde 
Sele dünüşünce
Bir çobanın kavalının sesinde
Yanık bir türkünün ezgisinde
Maviye çalar gece
Dağ başı dönüşünce kızıla
Biraz yaşam ekilince
Tohum umut olup düşer toprağa
Hep Yaşam akar geleceğe
Rüzgar gibi hep sessizce
Bir tren misali
Umut taşır uzaklara

BİR YUDUM SOLUK

Kalbim çırpınır
Duvarlar barut kokar
Bedenim yakılır
Sınırları yasaktır
Bir adım öte sokaktır
Sokaklar barut dumanı kokar
Etim lime lime düşer
nehirler kan taşıyor
Bendeki var olma bir yudum nefestir
Dilim acılara gebedir
Yasaklar ülkesinde gitmektir
Bazen deprem olur

Suya hasret dudaklarım yanar
Var olma savaşıdır
Penceresiz evler
Dumanlar göğü kaplar
Hasretim bir yudum;
Soluğa gebedir

=H DOĞAN=

UMUDUN ÇOCUKLARI

yorgun bir savaşçının
Yüzüne benziyor yüzün
Sap sarı benzin
Korku tünelinde ruhun
Yıkık kentlerin
Yalnızlığın sonsuzluğundan
Mevsimsiz kar gibisin
Sizlere umut ektim
üzülmeyin
tut yüreğini acısını
Akıtma göz yaşını
öyle yorgun durma kaldır başını
Dağ sevdası çılgındır
Devirir geceyi
yeniden yeşertir doğayı
güneşi sarmalı
Umudun çocukları
=H DOĞAN=