yorgun bir savaşçının
Yüzüne benziyor yüzün
Sap sarı benzin
Korku tünelinde ruhun
Yıkık kentlerin
Yalnızlığın sonsuzluğundan
Mevsimsiz kar gibisin
Sizlere umut ektim
üzülmeyin
tut yüreğini acısını
Akıtma göz yaşını
öyle yorgun durma kaldır başını
Dağ sevdası çılgındır
Devirir geceyi
yeniden yeşertir doğayı
güneşi sarmalı
Umudun çocukları
=H DOĞAN=